Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зашпіліцца, ; зак.

Зашпіліць на сабе што-н.

|| незак. зашпільвацца, .

зашпіліць, ; зак.

Злучыць, змацаваць (краі адзення і пад.) пры дапамозе шпілек, кнопак або гузікаў, якія прасоўваюцца ў петлі.

  • З. пінжак.

|| незак. зашпільваць, .

зашпунтаваць, ; зак.

  1. Заткнуць шпунтам (адтуліну ў бочцы).

  2. Зрабіць шпунт у чым-н. (спец.).

    • З. брус.

|| незак. зашпунтоўваць, .

зашрубаваць, ; зак.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

  • З. гайку.

|| незак. зашрубоўваць, .

заштабнаваць, ; зак.

Прашыць, застрачыць (на швейнай машыне).

  • З. складку.

заштатны, (уст.).

Пазаштатны, які не ўваходзіць у штат.

  • З. работнік.

  • Заштатны горад (уст.) — горад, які ўваходзіць у павет, але не з’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам павета.

зашторыць, ; зак. (разм.).

Завесіць шторай.

  • З. акно.

|| незак. зашторваць, .

заштурхаць, ; зак.

Замучыць, прычыніць удары, боль, штурхаючы.

  • Дзяўчынку заштурхалі ў натоўпе.

заштурхнуць, ; зак.

Штуршкамі запхнуць куды-н.

  • З. скрынку пад стол.

|| незак. заштурхваць, .

зашчаміць, ; зак.

Сціснуць з двух бакоў.

  • З. пальцы дзвярамі.

|| незак. зашчамляць, .