Verbum

асво́йтацца, ✂; зак.

Тое, што і асвоіцца.

|| незак. асвойтвацца, ✂.

асвяжа́льны, ✂.

Які дае, прыносіць асвяжэнне.

• А. вецер.
• А. халадок.

асвяжы́цца, ✂; зак.

1. Стаць свежым (у 3 і 5 знач.), свяжэйшым.

   • Паветра асвяжылася.

2. Аднавіцца, паднавіцца.

   • Веды асвяжыліся.

3. Аднавіць свае сілы, бадзёрасць (на свежым паветры, пасля купання і пад. і разм.).

   • А. ў рэчцы.
   • А. халодным напіткам.

|| незак. асвяжацца, ✂.

|| наз. асвяжэнне, ✂.

асвяжы́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць свежым (у 3 і 5 знач.).

   • Дождж асвяжыў паветра.
   • А. фарбы на карціне.

2. Аднавіць сілы, вярнуць бадзёрасць каму-н.

   • Вада асвяжыла мяне, прагнала сон.

3. Аднавіць у памяці.

   • А. веды.

4. Папоўніўшы новымі людзьмі, зрабіць больш працаздольным (разм.).

   • А. калектыў.

|| незак. асвяжаць, ✂.

|| наз. асвяжэнне, ✂.

асвятлі́цца, ✂; зак.

Стаць светлым, асветленым.

• Вуліца ярка асвятлілася.
• Твар чалавека асвятліўся шчаслівай усмешкай (перан. стаў радасным ад усмешкі).

|| незак. асвятляцца, ✂.

асвятлі́ць, ✂; зак.

1. Зрабіць светлым; накіраваць святло на каго-, што-н. і напоўніць святлом.

   • А. памяшканне.
   • Усмешка асвятліла твар хлопчыка (перан.).

2. перан. Растлумачыць, падрабязна расказаць пра што-н.

   • А. падзеі дня.
   • А. пытанне.

|| незак. асвятляць, ✂.

|| наз. асвятленне, ✂.

асвятля́льнік, ✂, м.

Асоба, абавязкам якой з’яўляецца асвятленне сцэны, стварэнне светлавых эфектаў і пад.

асвятля́льны, ✂.

Які служыць, прызначаны для штучнага асвятлення.

• А. прыбор.

асвяці́цца, ✂; зак.

Стаць светлым, напоўніцца святлом.

• Хата ярка асвяцілася.
• Твар чалавека асвяціўся шчаслівай усмешкай (перан.).

|| незак. асвечвацца, ✂.

асвяці́ць​¹, ✂; зак.

1. Зрабіць светлым, даць святло.

   • Фары асвяцілі дарогу.

2. перан. Асвятліць, выкласці.

   • Дакладчык асвяціў важнейшыя падзеі дня.

|| незак. асвечваць, ✂ і асвятляць, ✂.

|| наз. асвятленне, ✂.