Verbum

асягну́ць, ✂; зак.

Ахапіць, акінуць, спасцігнуць.

• А. вокам прасторы.

асядла́ць, ✂; зак.

1. гл. сядлаць.

2. перан. Сесці верхам на каго-, што-н. (разм.).

   • Хлапчук спрытна асядлаў бервяно.

3. перан. Поўнасцю падпарадкаваць сабе (разм.).

   • Усіх у сям’і асядлала.

4. перан. Заняць, захапіць (спец.).

   • Пяхота асядлала важную дарогу.

асяло́к, ✂, м.

1. Тачыльны камень, брусок.

2. Камень для выпрабавання каштоўных металаў.

3. перан. Сродак праверкі каго-, чаго-н.

   • Гэта будоўля — а. для маладога спецыяліста.

асяні́ць, ✂; зак. (высок.).

Прыйсці, раптам з’явіцца (пра ідэю, удалую думку).

• Асяніла нечаканая ідэя.

|| незак. асяняць, ✂.

асяро́дак, ✂, м.

1. Сярэдняя, больш мяккая частка ствала або сцябла; сарцавіна.

2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н.

   • А. электрамагніта.

3. перан. Цэнтр чаго-н.

   • А. падзей.

|| прым. асяродкавы, ✂ і асяродачны, ✂.

асяро́ддзе, ✂, н.

1. Сукупнасць прыродных або сацыяльных умоў, у якіх існуюць якія-н. арганізмы, жывуць і дзейнічаюць людзі.

   • Сацыяльнае а.
   • Навакольнае а.

2. Група людзей, звязаных агульнасцю ўмоў існавання, заняткаў і пад.

   • Рабочае а. сяброў.

|| прым. асяроддзевы, ✂.

• Асяроддзевыя фактары.

асятры́на, ✂, ж.

Мяса асятра як ежа.

|| прым. асятрынны, ✂.

асяцёр, ✂, м.

Тое, што і асетр.

|| прым. асятровы, ✂.

асячы́, ✂ і асе́кчы, ✂; зак.

Тое, што і абсячы (абсекчы).

|| незак. асякаць, ✂.

асячы́ся, ✂ і асе́кчыся, ✂; зак.

1. Нечакана спыніць гаворку, запнуцца.

   • Яна раптам асеклася, пачырванела.

2. Пацярпець няўдачу ў; чым-н.

|| незак. асякацца, ✂.