Verbum

асядла́ць, ✂; зак.

1. гл. сядлаць.

2. перан. Сесці верхам на каго-, што-н. (разм.).

   • Хлапчук спрытна асядлаў бервяно.

3. перан. Поўнасцю падпарадкаваць сабе (разм.).

   • Усіх у сям’і асядлала.

4. перан. Заняць, захапіць (спец.).

   • Пяхота асядлала важную дарогу.