асяро́дак, ✂, м.

  1. Сярэдняя, больш мяккая частка ствала або сцябла; сарцавіна.

  2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н.

    • А. электрамагніта.

  3. перан. Цэнтр чаго-н.

    • А. падзей.

|| прым. асяродкавы, ✂ і асяродачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)