асяродак назоўнік | мужчынскі род

  1. Сярэдняя, больш мяккая частка ствала або сцябла; сарцавіна.

  2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н.

    • А. электрамагніта.

  3. пераноснае значэнне: Цэнтр чаго-н.

    • А. падзей.

|| прыметнік: асяродкавы і асяродачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)