асвяжы́цца, ; зак.

  1. Стаць свежым (у 3 і 5 знач.), свяжэйшым.

    • Паветра асвяжылася.
  2. Аднавіцца, паднавіцца.

    • Веды асвяжыліся.
  3. Аднавіць свае сілы, бадзёрасць (на свежым паветры, пасля купання і пад. і разм.).

    • А. ў рэчцы.
    • А. халодным напіткам.

|| незак. асвяжацца, .

|| наз. асвяжэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)