асвятлі́цца, ✂; зак.

Стаць светлым, асветленым.

  • Вуліца ярка асвятлілася.
  • Твар чалавека асвятліўся шчаслівай усмешкай (перан. стаў радасным ад усмешкі).

|| незак. асвятляцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)