асвятлі́ць, ✂; зак.

  1. Зрабіць светлым; накіраваць святло на каго-, што-н. і напоўніць святлом.

    • А. памяшканне.
    • Усмешка асвятліла твар хлопчыка (перан.).

  2. перан. Растлумачыць, падрабязна расказаць пра што-н.

    • А. падзеі дня.
    • А. пытанне.

|| незак. асвятляць, ✂.

|| наз. асвятленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)