Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

салянка2, , ж.

Густы суп з дробна нарэзанымі кавалкамі мяса або рыбы і вострымі прыправамі.

саляны:

  • саляная кіслата — раствор хлорыстага вадароду ў вадзе.

саляр, , м.

Прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва.

|| прым. саляравы, .

  • Саляравае масла.

салярый, , м.

Спецыяльная пляцоўка для прыняцця сонечных ваннаў.

сам, займ.

  1. Ужыв., каб падкрэсліць, што хто-н. асабіста выконвае дзеянне або адчувае на сабе яго.

    • С. тата гнаў каня.
    • Такую навіну трэба паведаміць ёй самой.
    • С. не свой (аб стане разгубленасці, роспачы, адчаю, непакою).
  2. Ужыв., каб падкрэсліць, што дзеянне выконваецца асобай або прадметам самастойна, без чыёй-н. дапамогі.

    • Калгаснікі самі ўправіліся са жнівом.
    • С. (сама, само, самі) па сабе (адвольна, незалежна ні ад кога).
    • С. (сама, само, самі) сабе (адзін, адна, адно, без нікога).
    • Само сабой зразумела (не выклікае ніякага сумнення).
  3. Ужываецца для падкрэслівання важнасці, значнасці асобы або прадмета.

    • С. аграном прыехаў на поле.
  4. У спалучэнні з назоўнікамі з якасным значэннем падкрэсліваюць наяўнасць вышэйшай ступені якасці ў прадмеце.

    • Прагулкі на лыжах — гэта само здароўе.
  5. у знач. наз. сам, -ога, м., сама, -ой, ж. Ужыв. для абазначэння якой-н. паважанай асобы (гаспадара, кіраўніка і пад.; разм.).

    • С. яшчэ не прыехаў.

сама, часц.

  1. Ужыв. у спалучэнні з якаснымі прыслоўямі для абазначэння найвышэйшай ступені.

    • С. менш прапушчана ўрокаў у першым паўгоддзі.
  2. У спалучэнні з дзеясловамі выражае самы пачатак чаго-н., якога-н. дзеяння.

    • С. што пачыналі касьбу.
  3. У канструкцыях са значэннем: у самую пару, у самы раз, у гэты час, якраз цяпер.

    • С. раслі грыбы.
    • С. пайсці за горад на прагулку.

сама...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:

  • 1) накіраванасць дзеяння (названага ў другой частцы) на самога сябе, напр. самазабеспячэнне, самакантроль, самаабман самападман;

  • 2) здзяйсненне чаго-н. без дапамогі збоку, адвольна, аўтаматычна, напр. самаразбурэнне, саманаладка, самаразрадны.

самаабарона, , ж.

Абарона самога (саміх) сябе ўласнымі сіламі і сродкамі.

  • Ён валодаў тэхнікай самаабароны.

самаабкладанне, , н.

Дабравольны збор сродкаў на мясцовыя грамадскія патрэбы, вызначаны самім насельніцтвам.

самаабслугоўванне, , н.

Абслугоўванне сябе сваімі ўласнымі сіламі.

  • Магазін самаабслугоўвання.