Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

засядлаць, ; зак.

Прымацаваць сядло на спіну каню.

  • З. стаенніка.

засяліць, ; зак.

Пасяліўшыся або пасяліўшы каго-н. дзе-н., заняць, насяліць цалкам.

  • Навасёлы засялілі край.
  • З. дом.

|| незак. засяляць, .

|| наз. засяленне, .

засяроджаны, .

Сканцэнтраваны ў думках на чым-н. адным.

  • Засяроджаная ўвага.
  • Глядзець засяроджана (прысл.).

|| наз. засяроджанасць, .

засяродзіць, ; зак.

Сканцэнтраваць думкі, увагу на чым-н. адным.

  • З. думкі.
  • З. увагу на чым-н.

|| незак. засяроджваць, .

|| звар. засяродзіцца, .

|| незак. засяроджвацца, .

|| наз. засяроджанне, .

засячы1 (засекчы, ; зак.

  1. Зрабіць сякерай выемку ў чым-н., на чым-н.

    • З. дрэва.
  2. Пра каня: на хаду параніць адной нагой другую.

    • Конь засек нагу.
  3. Адзначыць момант чаго-н., а таксама вызначыць пункт, месцазнаходжанне чаго-н;

    • З. час вылету.
    • З. курс карабля.

|| незак. засякаць, .

засячы2 (засекчы, ; зак.

  1. Збіць да смерці.

  2. Пазбавіць жыцця вострым прадметам (сякерай, шабляй).

|| незак. засякаць, .

засячыся, і засекчыся, ; зак.

Пра каня: на хаду параніць адной нагой другую.

|| незак. засякацца, .