Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

запяканка, , ж.

  1. Страва, прыгатаваная запяканнем.

    • Рысавая з.
  2. Ягадная наліўка з прыправамі, прыгатаваная шляхам гарачай апрацоўкі.

    • Вішнёвая з.

|| прым. запяканачны, .

запясце, , н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.

|| прым. запясцевы, .

запяцца, ; зак. (разм.).

Прыкрыць сябе чым-н.

  • З. фартухом.

|| незак. запінацца, .

запяць, ; зак. (разм.).

Закрыць, завесіць.

  • З. вокны.

|| незак. запінаць, .

запячатаць, ; зак.

  1. Налажыць пячатку на што-н. закрытае.

    • З. пакет сургучом.
  2. Палажыўшы ў канверт, заклеіць.

    • З. пісьмо.

|| незак. запячатваць, .

запячы, ; зак.

  1. Спячы, загарнуўшы ў цеста.

    • З. рыбу ў цесце.
  2. Паставіць у напаленую печ, у духоўку для ўтварэння румянай скарынкі.

    • З. макароны.
  3. Прычыніць пякучы боль, засадніць.

    • Моцна запякло.

|| незак. запякаць, .

запячыся, ; зак.

  1. Спячыся ў слоі цеста.

  2. Загусцець (пра кроў).

  3. Перасохшы, пакрыцца тонкай цёмнай плеўкай (пра вусны).

    • Вусны запякліся.

|| незак. запякацца, .