Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

завінавачанасць, , ж.

Наяўнасць даўгоў, доўгу.

  • Спагнаць з.

завінуцца, ; зак. (разм.).

Спешна і старанна пачаць рабіць што-н.

  • З. і за гадзіну ўсё зрабіць.

|| незак. завінацца, .

завіруха, , ж.

  1. Мяцеліца, завея.

    • Узнялася з.
  2. перан. Неспакой, сумятня, бязладзіца (разм.).

    • Ваенная з.

|| прым. завірушны, .

завітаць, ; зак.

Зайсці, заехаць куды-н. на кароткі час, заглянуць.

  • З. да сябра.

|| незак. завітваць, .

завіток, , м.

Што-н., што ўтварае хвалістую лінію, спіраль.

  • З. валасоў.

завітушка, , ж.

Тое, што і завіток.

завіўка, , ж.

  1. гл. завіць.

  2. Прычоска з завітымі валасамі.

    • Кароткая з.

завіхацца, ; незак.

  1. Рабіць што-н. вельмі старанна, рупліва. На кухні завіхалася гаспадыня.

  2. каля каго-чаго. Горача выяўляць сваю прыхільнасць, адданасць каму-, чаму-н.

    • З. каля сям’і.

завіхрыцца, ; зак.

Закружыцца, узняцца віхрам.

  • Завіхрыўся пыл на дарозе.

|| наз. завіхрэнне, .

  • З. вады, паветра.

завіцца, ; зак.

  1. Стаць завітым, пакручастым.

    • Валасы завіліся.
  2. Завіць сабе валасы.

    • Завілася ў цырульні.

|| незак. завівацца, .