Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зашчоўкаць, ; зак.

Пачаць шчоўкаць.

  • Дзяцел зашчоўкаў і паляцеў.

зашчоўкнуцца, ; зак.

Зачыніцца, шчоўкнуўшы запорам.

  • Дзверы зашчоўкнуліся.

|| незак. зашчоўквацца, .

зашчоўкнуць, ; зак.

Замкнуць, зачыніць, шчоўкнуўшы запорам.

|| незак. зашчоўкваць, .

зашчочны, , (спец.).

Які знаходзіцца за шчакой.

  • Зашчочныя мяшкі.

зашчыпаць, ; зак.

Замучыць шчыпкамі.

зашырокі, (разм.).

Празмерна шырокі, шырэйшы, чым трэба.

зашыцца, ; зак. (разм.).

  1. Забрацца ў зацішнае, глухое месца і пад. або паглыбіцца ў што-н.

    • З. ў куток.
  2. Не паспець зрабіць што-н.

    • З. з работай.

|| незак. зашывацца, .

зашыць, ; зак.

  1. Адрамантаваць, сшыўшы краі, а таксама злучыць швом канцы чаго-н.

    • З. падраны рукаў.
    • З. мяшок.
  2. Упакаваць, сшыўшы канцы ўпакоўкі.

    • З. пасылку.

|| незак. зашываць, .

|| наз. зашыванне, і зашыўка, .

зашэрхлы, (разм.).

Які зашэрх, зацвярдзелы.

  • З. снег.

заява, , ж.

  1. Афіцыйнае паведамленне ў вуснай або пісьмовай форме.

    • Зрабіць заяву для друку.
  2. Пісьмовая просьба аб чым-н.

    • Падаць заяву на адпачынак.