Verbum

зацішша, ✂, н.

Спыненне шуму, ветру руху, дзейнасці.

• Наступіла з. пасля бою.
• З. перад навальніцай.

зацугляць, ✂; зак.

Укласці ў рот каню цуглі, закілзаць.

• З. каня.

|| незак. зацугліваць, ✂.

зацукравацца, ✂; зак.

Гусцеючы, ператварыцца ў цукрыстыя камячкі.

• Варэнне зацукравалася.

|| незак. зацукроўвацца, ✂.

зацукраваць, ✂; зак.

Пакрыць цвёрдым слоем цукровага сіропу.

• З. ягады.

|| незак. зацукроўваць, ✂.

зацьменне, ✂, н.

1. Астранамічная з’ява, калі адно нябеснае цела або яго цень закрывае другое нябеснае цела.

   • З. Месяца.
   • Сонечнае з.

2. перан. Часовае замарачэнне галавы.

   • На яго найшло нейкае з.

зацьміць, ✂; зак.

1. Засланіўшы сабой, зрабіць нябачным.

   • Хмары зацьмілі сонца.

2. перан. Перавысіць у якіх-н. адносінах.

   • З. усіх непараўнанай прыгажосцю.

|| незак. зацьмяваць, ✂.

зацюкаць, ✂; зак. (разм.).

Пастаяннымі прычэпкамі, нападкамі зрабіць запужаным, забітым.

• Зусім зацюкалі хлопца.

зацягацца, ✂; зак. (разм.).

1. Замарыцца ад доўгай хады.

   • З. за дзень.

2. Забрудзіцца ад працяглага нашэння.

   • Вопратка зацягалася.

зацягаць, ✂; зак. (разм.).

1. Замучыць, цягаючы з аднаго месца ў другое.

   • З. па судах.

2. Занасіць пры працяглым выкарыстанні.

   • З. адзежу.
   • З. плашч.

3. перан. Часта карыстаючыся, зрабіць трывіяльным, збітым.

   • Зацяганы выраз.

зацягнуцца, ✂; зак.

1. Зацягнуць на сабе што-н. і туга завязацца.

   • З. рэменем.
   • Пятля зацягнулася.

2. Абвалакаючыся чым-н., пакрыцца цалкам.

   • Рака зацягнулася тонкім лёдам.
   • Рана зацягнулася (зажыла, пакрыўшыся скуркай).

3. Запаволіцца ў развіцці, працягнуцца да пэўнага часу.

   • Сход зацягнуўся.

4. Глыбока ўдыхнуць у сябе дым пры курэнні.

5. З цяжкасцю зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).

   • З. дадому.

|| незак. зацягвацца, ✂.

|| наз. зацягванне, ✂ і зацяжка, ✂.