Verbum

затравянець, ✂; зак.

Тое, што і затравець.

затрапятацца, ✂; зак.

Пачаць трапятацца.

• Акуні затрапяталіся ў сетцы.

затрапятаць, ✂; зак.

Пачаць трапятаць.

• Затрапяталі лісты асіны.

затрата, ✂, ж.

1. гл. затраціць.

2. звычайна мн. Тое, што затрачана, выдаткавана.

   • Непрадукцыйныя затраты.

затраціць, ✂; зак.

Зрасходаваць, патраціць.

• З. сродкі на будаўніцтва.
• З. многа намаганняў на што-н.

|| незак. затрачваць, ✂.

|| наз. затрачванне, ✂ і затрата, ✂.

|| прым. затратны, ✂.

затрашчаць, ✂; зак.

Пачаць трашчаць.

• Затрашчалі дошкі памоста.
• Пінжак затрашчаў па швах.
• Затрашчалі на агні яловыя лапкі.
• Затрашчалі конікі ў траве.
• Затрашчалі аўтаматы.

затрымацца, ✂; зак.

1. Спыніцца, запаволіць ці спыніць свой рух.

   • З. ля ўвахода.

2. Застацца дзе-н. на які-н. час, пабыць дзе-н. даўжэй, чым трэба або можна.

   • Там ён затрымаўся з-за хваробы.
   • З. ў дарозе.

3. Запазніцца, не зрабіць чаго-н. у тэрмін.

   • З. з адказам.

|| незак. затрымлівацца, ✂.

|| наз. затрымка, ✂.

затрымаць, ✂; зак.

1. Перашкодзіць руху каго-, чаго-н., спыніць.

   • З. машыну.
   • На дарозе мяне затрымаў таварыш.
   • З. снег на палях.

2. Прыпыніць, адтэрмінаваць што-н.

   • З. высадку дэсанта.
   • Дажджы затрымалі сяўбу.

3. Вымусіць застацца дзе-н. (на які-н. тэрмін).

   • Мяне затрымалі неадкладныя справы.
   • З. знаёмага.

4. Не зрабіць, не аддаць у час чаго-н.

   • З. зарплату.

5. Запаволіць, спыніць на пэўны час дзеянне чаго-н.

   • З. дыханне.
   • З. крокі.

6. Схапіць, арыштаваць.

   • З. злачынца.

|| незак. затрымліваць, ✂.

|| наз. затрымліванне, ✂, затрыманне, ✂ і затрымка, ✂.

затрымцець, ✂; зак.

1. Пачаць трымцець.

   • Затрымцелі лісты.

2. Замігаць.

   • Затрымцелі агеньчыкі.

3. Закалаціцца, задрыжаць.

   • Сэрца затрымцела ад радасці.

затрэсціся, ✂; зак.

Пачаць трэсціся, дрыжаць.

• З. ад страху.