Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заплюхаць, ; зак.

Пакрыць пырскамі (гразі, вады і пад.).

  • З. сукенку.

|| незак. заплюхваць, .

заплюшчыць, ; зак.

Прыкрыць павекамі, зажмурыць (вочы).

  • З. вочы.

|| незак. заплюшчваць, .

запляваць, ; зак.

Забрудзіць пляўкамі.

  • З. падлогу.

|| незак. заплёўваць, .

запляскаць1, ; зак.

Пачаць пляскаць.

  • З. у далоні.

запляскаць2, ; зак.

  1. Зрабіць пляскатым.

    • З. цвік.
  2. Выраўнаваць, удараючы, прыпляскаць.

    • З. лапатай зямлю.

заплятацца, ; незак.

  1. гл. заплесціся.

  2. Пра ногі: з цяжкасцю рухацца, з цяжкасцю перамяшчацца.

    • Ногі заплятаюцца ад стомленасці.
  3. Пра язык: ледзь варушыцца (ужыв. як абазначэнне невыразнай, блытанай гаворкі).

    • Ад хвалявання ў яе пачаў з. язык.

запнуцца, ; зак.

Раптоўна перарваць гаворку, зрабіць запінку.

  • Два словы сказаў і запнуўся.

|| незак. запінацца, .

запоем, прысл.

  1. Пра п’янства: працяглы час і бесперапынна.

    • Піць з.
  2. перан. Адразу ў вялікай колькасці (разм.).

    • Чытаць з.

запозна, прысл. (разм.).

Занадта позна.

  • Вярнуцца дамоў з.

запознены, .

Які з’явіўся, здарыўся са спазненнем, занадта позні.

  • Запозненая вясна.

|| наз. запозненасць, .