Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

замяць, ; зак. (разм.).

Спыніць, наўмысна не даць ходу.

  • З. размову.
  • З. справу.

|| незак. замінаць, .

замяшанне, , н.

Раптоўнае парушэнне парадку, збянтэжанасць, разгубленасць.

  • Прыйсці ў з.
  • Унесці з. ў шэрагі ворага.

замяшацца, ; зак.

  1. Ублытацца ў што-н., мець дачыненне да чаго-н. (заганнага, непрыемнага).

    • З. ў непрыемную гісторыю.
  2. Загубіцца сярод народу.

    • З. ў натоўпе.

|| незак. замешвацца, .

замяшаць, ; зак.

  1. што і каму. Прыгатаваць корм, мешанку жывёле.

    • З. свінням.
  2. каго (што) у што. Уцягнуць у якую-н. непрыемную справу.

    • З. у непрыемную гісторыю.

|| незак. замешваць, .

замяшчаць, ; незак.

  1. гл. замясціць.

  2. Часова выконваць чые-н. абавязкі.

    • З. загадчыка.