Verbum

шаўкаві́на, -ы, ж. (спец.).

Шаўковае валакно, нітка.

|| прым. шаўкаві́нны, -ая, -ае.

шаўкаві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Нітка, валасок шоўку.

шаўкаві́сты, -ая, -ае.

Падобны на шоўк, гладкі, мяккі.

Шаўкавістая папера.

Шаўкавістыя валасы.

|| наз. шаўкаві́стасць, -і, ж.

шаўкаві́ца, -ы, ж.

Тое, што і шаўкоўніца.

шаўкаві́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да здабывання шоўку ад тутавага шаўкапрада, а таксама да шаўкоўніцы (шаўкавіцы).

Ш. чарвяк (вусень шаўкапрада). Шаўкавічныя плантацыі.

шаўкаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па шаўкаводстве.

шаўкаво́дства, -а, н.

Развядзенне шаўкапрада як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. шаўкаво́дны, -ая, -ае і шаўкаво́дчы, -ая, -ае.

шаўкапра́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Матыль, вусень якога ўе коканы, што ідуць на выраб шоўку.

Тутавы ш.

шаўкатка́цкі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да ткання шоўку.

Шаўкаткацкая вытворчасць.

шаўко́вы, -ая, -ае.

1. гл. шоўк.

2. перан. Лагодны, паслухмяны, добры (разм.).