Verbum

шама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх заснавана на кульце духаў, магіі.

|| ж. шама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. шама́нскі, -ая, -ае.

Шаманскія заклінанні.

шамаце́ць, -мачу́, -маці́ш, -маці́ць; -маці́м; -маціце́, -маця́ць; -маці́; незак.

Шапацець, шумець; утвараць лёгкі шум, шорах, кратаючы што-н.

Шамацела, ападаючы, лісце.

Не шамаці паперай.

|| наз. шамаце́нне, -я, н.

шамая́, -і́, ж.

Прамысловая рыба сямейства карпавых, якая водзіцца ў басейнах Чорнага, Азоўскага, Каспійскага і Аральскага мораў.

ша́мкаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Гаварыць невыразна, шапялявячы.

Ш. бяззубым ротам.

|| наз. ша́мканне, -я, н.

шамкі́, -о́ў.

Бразготкі, бомы.

|| прым. шамко́вы, -ая, -ае.

шамо́т, -у, М -мо́це, м. (спец.).

Абпаленая да спякання гліна, а таксама вогнетрывалая цэгла з такой гліны.

|| прым. шамо́тавы, -ая, -ае.

Шамотавая цэгла.

шампа́нскае, -ага, н.

Пеністае вінаграднае віно, насычанае вуглякіслым газам.

шампіньён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ядомы шаравата-белы пласціністы грыб.

|| прым. шампіньённы, -ая, -ае.

шампу́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Мыльная пахучая вадкасць або крэм.

Ш. для валасоў.

Аўтамабільны ш.

шампу́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Завостраны металічны стрыжань для смажання шашлыку на агні.

|| прым. шампу́рны, -ая, -ае.