Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авклмнопртухчыэ-
бвгйклмнпрстўфхцш

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

ша́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ша́ек, ж. (разм.).

Група людзей, аб’яднаных якой-н. злачыннай дзейнасцю.

Ш. бандытаў.

Ш. жулікаў.

шайта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мусульманскай міфалогіі: злы дух, сатана.