Verbum

шва́бра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Мятла з мачалы, вяровак і пад., уробленых у калодку.

|| прым. шва́бравы, -ая, -ае.

шва́гер, -гра, мн. -гры, -граў, м.

Брат жонкі або муж сястры ці швагеркі.

шваге́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Жончына сястра.

шва́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шва́ек, ж.

Плоскае шыла, якім колюць свіней.

|| прым. шва́ечны, -ая, -ае.

шва́льня, -і, мн. -і, -яў, ж. (уст).

Кравецкая майстэрня.

швартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што (спец.).

Прымацоўваць марское судна швартовамі да прычальных прыстасаванняў.

|| звар. швартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| зак. прышвартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны, адшвартава́ць, -ту́ю, -туе́ш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; звар. прышвартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся і адшвартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| наз. шварто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і швартава́нне, -я, н.

|| прым. шварто́ўны, -ая, -ае.

Швартоўнае прыстасаванне.

шварто́вы, -ая, -ае (спец.).

Які мае адносіны да швартова.

Швартовае прыстасаванне.

шварто́ў, -то́ва, мн. -то́вы, -то́ваў, м. (спец.).

Канат, трос, якім прывязваецца марское судна да прычальных прыстасаванняў.

Аддаваць швартовы (адвязваць судна ад прычала).

швах, у знач. вык. (разм.).

Дрэнна, кепска.

Наша справа ш.

шва́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Жанчына, якая прафесійна займаецца шыццём.