Verbum

шрам, -а, мн. -ы, -аў, м.

След на скуры ад раны.

Глыбокі ш. на твары.

Шрам на дрэве (перан.).

шрапне́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Разрыўны артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі.

|| прым. шрапне́льны, -ая, -ае.

шраці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

Адзін шарык ружэйнага шроту.

шрот, -у, М шро́це, м., зб.

Дробныя свінцовыя шарыкі для стральбы з паляўнічай стрэльбы.

|| прым. шро́тавы, -ая, -ае.

шро́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж. (спец.).

Мяшочак ці каробачка для захоўвання шроту.

шру́ба, -ы, мн. -ы, шруб, ж.

Шпень са спіральнай нарэзкай.

Галоўка шрубы.

|| памянш. шру́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

|| прым. шру́бавы, -ая, -ае.

шрубава́льны, -ая, -ае (спец.).

Тое, што і шрубарэзны.

шрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., што.

1. Рабіць на чым-н. шрубавую нарэзку.

Ш. стрыжань.

2. Укручваць або выкручваць шрубу.

3. Змацоўваць шрубамі.

Ш. дошкі.

|| наз. шрубава́нне, -я, н.

шрубарэ́зны, -ая, -ае (спец.).

Які служыць для наразання шрубавай разьбы.

Ш. станок.

шрыфт, -у, М -фце, мн. -ы́, -о́ў, м.

Камплект друкарскіх літар пэўнага памеру і формы, а таксама іх адбітак.

Дробны ш.

|| прым. шрыфтавы́, -а́я, -о́е.