гаці́ць, гачу́, га́ціш, га́ціць;
Рабіць гаць, пракладваць дарогу цераз балота ці гразкае месца.
||
гаці́ць, гачу́, га́ціш, га́ціць;
Рабіць гаць, пракладваць дарогу цераз балота ці гразкае месца.
||
гаць, -і,
1. Насціл з бярвення, галля, ламачча для праезду цераз балота ці гразкае месца.
2. Запруда для павышэння ўзроўню вады ў рацэ.
||