Verbum

габаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Музыкант, які іграе на габоі.

|| ж. габаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

габардзі́н, -у, м.

Шарсцяная тканіна для паліто і касцюмаў.

|| прым. габардзі́навы, -ая, -ае.

габары́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Гранічныя знешнія абрысы прадметаў (збудаванняў, машын, станкоў і пад.), а таксама аб’ём, велічыня прадметаў.

Габарыты вагонаў.

Г. прыбліжэння.

|| прым. габары́тны, -ая, -ае.

габеле́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Насценны дыван з вытканымі ўзорамі, малюнкам, а таксама вытканая карціна.

2. -у. Шчыльная дэкаратыўная абівачная тканіна.

|| прым. габеле́навы, -ая, -ае.

габлю́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Стружка з-пад рубанка.

|| прым. габлю́шачны, -ая, -ае і габлю́шкавы, -ая, -ае.

габлява́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які займаецца апрацоўкай драўніны гэблем.

|| ж. габлява́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

габлява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што і без дап.

Зразаць тонкі слой з паверхні драўніны пры апрацоўцы яе гэблем, рубанкам.

Г. дошку.

|| зак. вы́габлеваць, -люю, -люеш, -люе; -люй; -леваны.

|| наз. габлява́нне, -я, н. і габлёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж.

|| прым. габлява́льны, -ая, -ае.

Г. інструмент.

габо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Драўляны духавы музычны інструмент, па вышыні гуку сярэдні паміж кларнетам і флейтай.

|| прым. габо́йны, -ая, -ае.