Verbum

га́га, -і, ДМ га́зе, мн. -і, гаг, ж.

Палярная нырцовая качка з каштоўным мяккім цёплым пухам.

|| прым. гага́чы, -ая, -ае.

гагалі́ны гл. гогаль.

гага́ра, -ы, мн. -ы, -га́р, ж.

Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.

|| прым. гага́равы, -ая, -ае і гагары́ны, -ая, -ае.

Атрад гагаравых (наз.). Гагарынае пер’е.

гага́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Паўночная марская птушка велічынёй з невялікую качку.

гагата́ць, -гачу́, -го́чаш, -го́ча; -гачы́; незак.

1. Пра гусей: абзывацца крыкам, падобным на гукі «га-га-га».

2. Моцна, нястрымана смяяцца (разм.).

|| наз. гагата́нне, -я, н.

гагау́зы, -аў, адз. -у́з, -а, м.

Цюркскі народ, які жыве ў Малдове, Украіне і Балгарыі.

|| ж. гагау́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. гагау́зскі, -ая, -ае.

Гагаузская мова.