Verbum

гафрырава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) рады паралельных складак на чым-н. (метале, тканіне, паперы і пад.).

Г. каўнер.

|| наз. гафрырава́нне, -я, н. і гафрыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. гафрырава́льны, -ая, -ае.

гафрыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

1. гл. гафрыраваць.

2. Рад паралельных хвалепадобных складак на чым-н.

Сукенка з гафрыроўкай.

гафрэ́,

1. нескл., н. Складкі на тканіне, цвёрда запрасаваныя і закладзеныя з выгінам.

2. прым. нязм. Пра выраб з такімі складкамі.

Спадніца г.

гафт, -у, М -фце, м.

Від ажурнай вышыўкі.

гафтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Рабіць узор на чым-н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі.

|| зак. вы́гафтаваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; -таваны.

|| наз. гафтава́нне, -я, н.

га́фтачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Пятля з нітак у вопратцы для апліка.