Verbum

граб, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Лісцевае дрэва сямейства бярозавых з гладкай карой.

2. -у, толькі адз. Драўніна гэтага дрэва.

Зуб’е з грабу.

|| прым. гра́бавы, -ая, -ае.

граба́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Землякоп.

|| прым. граба́рны, -ая, -ае і граба́рскі, -ая, -ае.

Г. інструмент.

Грабарскае ўменне.

граба́рства, -а, н.

Занятак грабара.

|| прым. граба́рскі, -ая, -ае.

грабе́ж, грабяжу́, мн. грабяжы́, грабяжо́ў, м.

Адкрыты захоп чужой маёмасці, звычайна з прымяненнем сілы.

Г. сярод белага дня.

Такая цана — звычайны г.

грабе́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца грабяжом.

|| ж. грабе́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. грабе́жніцкі, -ая, -ае.

грабе́жніцкі, -ая, -ае.

1. гл. грабежнік.

2. Які прыводзіць да разарэння.

Грабежніцкая вайна.

грабе́жніцтва, -а, н.

Грабежніцкія дзеянні.

гра́белькі, -лек.

1. гл. граблі.

2. Прыстасаванне ў форме грабель на кассі, каб зручней было касіць збожжа.

грабе́нны гл. грэбень.

грабе́ньчаты, -ая, -ае.

Падобны на грэбень (у 1 знач.).

Грабеньчатае лісце.