Verbum

бамбаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і бамбардзіроўшчык (у 1 знач.).

Смертаносны груз бамбавозаў.

|| прым. бамбаво́зны, -ая, -ае.

бамбардзі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Салдацкі артылерыйскі чын у царскай арміі і флоце, а таксама асоба, якая мае такое званне.

2. Ігрок, які часта забівае галы (у футболе, хакеі).

Лепшы б. сезона.

|| прым. бамбардзі́рскі, -ая, -ае.

бамбардзірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак.

1. каго-што. Абстрэльваць з гармат або скідваць з самалёта бомбы на каго-, што-н.

Б. праціўніка.

2. перан., каго (што) чым. Настойліва турбаваць каго-н. лістамі, просьбамі і інш. (разм.).

Б. пісьмамі.

|| наз. бамбардзіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

|| прым. бамбардзіро́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

бамбардзіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Бамбардзіровачны самалёт.

2. Лётчык бамбардзіровачнай авіяцыі.

бамбасхо́вішча, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Спецыяльнае ўкрыцце, якое забяспечвае ахову людзей ад авіябомбаў.

бамбі́ць, -блю́, -бі́ш, -бі́ць; -бім, -біце́, -бя́ць; незак., каго-што.

1. Атакаваць з паветра, скідваючы бомбы.

2. перан. Безупынна турбаваць каго-н. просьбамі, лістамі і пад. (разм.).

|| наз. бамбёжка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 1 знач.; разм.).

Трапіць пад бамбёжку.

бамбу́к, -у, м.

Трапічная і субтрапічная расліна з высокім дрывяністым вузлаватым сцяблом, пустым усярэдзіне.

|| прым. бамбу́кавы, -ая, -ае.

Бамбукавыя зараснікі.