бае́ц, байца́, мн. байцы́, байцо́ў, м.
1. Удзельнік баёў; воін.
Бясстрашны б.
2. Радавы ваеннаслужачы, салдат.
Б. нацыянальнай арміі.
|| прым. байцо́ўскі, -ая, -ае.
ба́ечнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто расказвае байкі.
Слухаць баечніка.
|| ж. ба́ечніца, -ы, мн. -ы, -ніц.