Verbum

атра́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Аб’яднанне, падраздзяленне ўзброеных сіл, спецыяльная вайсковая група.

А. маракоў.

2. Група людзей, аб’яднаных для сумеснай дзейнасці.

Санітарны а.

3. У сістэматыцы жывёл: падраздзел класа.

А. грызуноў.

|| прым. атра́дны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

атракцыён, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва забаў у парках, месцах масавых гулянняў, напр., каруселі, гушкалкі і пад.

2. Эфектны цыркавы або эстрадны нумар.

|| прым. атракцыённы, -ая, -ае.

атра́мант, -у, М -нце, м. (уст.).

Тое, што і чарніла.

атрапа́ць, атраплю́, атрэ́плеш, атрэ́пле; атрапі́; атрапа́ны; зак., што.

Тое, што і абтрапаць.

|| незак. атрэ́пваць, -аю, -аеш, -ае.

атраса́цца гл. атрэсціся.

атраса́ць гл. атрэсці.

атрафі́раваны, -ая, -ае (кніжн.).

Які атрафіраваўся, страціў жыццяздольнасць.

А. орган.

атрафі́равацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -руецца; зак. і незак. (кніжн.).

Падвергнуцца (падвяргацца) атрафіі.

Атрафіраваліся мышцы.

атрафі́я, -і, ж.

1. Страта жыццяздольнасці, знясіленне, змяншэнне якога-н. органа.

А. мышцы.

2. перан. Страта, прытупленне якой-н. уласцівасці, здольнасці.

А. сумлення.

атрусі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., атру́сіцца; зак.

Нарадзіць трусянят (пра труску).