Verbum

алавя́ны гл. волава.

ала́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Невялікі тоўсты мучны або бульбяны блін, спечаны на патэльні, звычайна з адной лыжкі цеста.

Пышныя аладкі.

|| памянш. ала́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. ала́дачны, -ая, -ае.

алапа́т, -а, М -па́це, мн. -ы, -аў, м.

Урач, які лечыць метадамі алапатыі.

алапа́тыя, -і, ж.

Звычайная сістэма лячэння, названая так у супрацьлегласць гамеапатыі.

|| прым. алапаты́чны, -ая, -ае.

ала́х, -а, м.

Бог у мусульман.

◊

Алах яго ведае (разм., часта жарт.) — невядома, не ведаю.