замаўча́ць¹, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак. (разм.).
Замоўкнуць, перастаць гаварыць, спяваць, крычаць і пад.
Апавядальнік замаўчаў.
Пісаў пісьмы, а цяпер нешта замаўчаў (перан.: перастаў пісаць).
замаўча́ць², -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак., што (разм.).
Наўмысным маўчаннем скрыць, не даць даведацца пра што-н.
З. непрыемны інцыдэнт.
Нельга з. імя вялікага вучонага.
|| незак. замо́ўчваць, -аю, -аеш, -ае; наз. замо́ўчванне, -я, н.
З. недахопаў.
замахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. чым на каго і без дап. Узмахам падняць руку (для нанясення ўдару).
З. палкай.
2. перан., на што. Намерыцца зрабіць што-н. вялікае, складанае, значнае або атрымаць што-н.; зрабіць спробу незаконна захапіць што-н.
З. на новую тэму.
З. на чужое дабро.
|| незак. зама́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. зама́хванне, -я, н. і зама́х, -у, м.
замацава́льнік, -у, м.
Хімічны састаў для замацавання чаго-н. (напр., фотаздымкаў пасля іх праяўлення, фарбы на тканіне і пад.).
замацава́цца, -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць замацаваным.
2. Утрымацца на занятай пазіцыі, арганізаваўшы абарону.
Войскі замацаваліся на новых рубяжах.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Застацца за кім-, чым-н., зрабіцца прыналежнасцю каго-, чаго-н. (пра назву, мянушку і пад.).
Гэта мянушка за ім замацавалася назаўсёды.
|| незак. замацо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. замацо́ўванне, -я, н.
|| наз. замацава́нне, -я, н.
замацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.
1. што. Зрабіць нерухомым, устойлівым (прывязаўшы, прыбіўшы і пад.).
З. канат.
З. дэталь на станку.
2. перан., што. Зрабіць трывалым, устойлівым.
З. веды.
З. дасягненні.
3. што. Апрацаваць замацавальнікам (спец.).
З. фотаздымак.
4. каго-што за кім-чым. Забяспечыць чые-н. правы, уладу на каго-, што-н., устанавіць якія-н. абавязкі.
З. зямлю за сялянамі.
З. за групай кансультанта.
|| незак. замацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. замацо́ўванне, -я, н.
|| наз. замацава́нне, -я, н.
|| прым. замацава́льны, -ая, -ае (да 3 і 4 знач.).
зама́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (разм., неадабр.).
Манера дзейнічаць, звычка, нораў.
Барскія замашкі.
Купецкія замашкі.
замгле́лы, -ая, -ае.
Пакрыты імглой, затуманены.
Замглелае неба.