Verbum

палёўка, -і, ДМ -лёўцы, мн. -і, -лёвак, ж.

Жывёліна атрада грызуноў, падобная на мыш.

палі... (гл. полі...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «полі...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: палітэхнікум, паліглот, паліклініка.

па́ліва, -а, н.

Гаручае рэчыва, якое дае цяпло і з’яўляецца крыніцай атрымання энергіі.

Цвёрдае п. (дровы, вугаль). Вадкае п. (нафта).

|| прым. па́ліўны, -ая, -ае.

Паліўныя рэсурсы.

палі́ва, -ы, ж. (спец.).

Шклопадобная маса, якой пакрываюць керамічныя вырабы.

|| прым. палі́ўны, -ая, -ае.

паліва́льны гл. паліць².

паліва́нне і палі́ўка гл. паліць².

паліва́ны, -ая, -ае.

Пакрыты палівай.

П. збанок.

паліва́ць гл. паліць².

паліва́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Тое, што і лейка (у 2 знач.).

палі́вачны гл. паліць².