Verbum

загла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Выраўнаваць, зрабіць гладкім (што-н. няроўнае, змятае).

З. зямлю лапатай.

З. валасы рукой.

2. перан. Змякчыць.

З. віну.

|| незак. загла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

загле́дзецца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; -дзься і заглядзе́цца, -джу́ся, -дзі́шся, -дзі́цца; -дзі́мся, -ледзіце́ся, -лядзя́цца; -лядзі́ся; зак., на каго-што.

Захапіцца, разглядаючы каго-, што-н., любуючыся кім-, чым-н.

|| незак. загляда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

заглу́хлы, -ая, -ае (разм.).

1. Які прыціх, перастаў гучаць.

З. тупат коней.

2. Закінуты, запусцелы.

З. маліннік.

заглу́хнуць гл. глухнуць.

заглу́шваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і глушыць (у 2 знач.).

З. гукі.

заглушы́ць гл. глушыць.

заглыну́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак., каго-што (спец.).

Пра рыбу: праглынуць.

Шчупак заглынуў жыўца.

|| незак. заглы́тваць, -ае.

загляда́цца і загля́двацца гл. заглядзецца.

заглядзе́нне, -я, н. (разм.).

Пра тое, на што можна заглядзецца, чым можна залюбавацца.

Цвітуць вішні — адно з.!

заглядзе́цца гл. загледзецца.