вы́красці, -краду, -крадзеш, -крадзе; вы́краў, -крала; вы́крадзі; вы́крадзены; зак., каго-што.
Украсці тое, што ахоўваецца.
В. сакрэтныя паперы.
|| незак. выкрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкра́дваць, -аю, -аеш, -ае.
выкро́йваць гл. выкраіць.
вы́крут, -у, М -круце, мн. -ы, -аў, м.
1. Незвычайны паварот.
Сцежка з выкрутам.
Скокі з выкрутамі.
2. перан. Прыём з хітрыкамі, які прымяняецца з мэтай дасягнуць чаго-н. або ўхіліцца ад чаго-н.
Гавары без выкрутаў.
выкрута́сы, -аў (разм.).
1. Мудрагелістыя, вычварныя рухі, лініі.
Язда з выкрутасамі.
Вырабляць нагамі в.
2. Мудрагелістыя моўныя звароты.
Слоўныя в.
3. перан. Хітрыкі, дзівацтвы.
Прызнаўся ва ўсім без выкрутасаў.
вы́крутка, -і, ДМ -тцы, ж. (разм.).
Выхад (з цяжкага становішча).
Няма ніякай выкруткі.
выкру́тлівы, -ая, -ае (разм.).
Знаходлівы, скрытны.
В. гаспадарнік.
|| наз. выкру́тлівасць, -і, ж.
вы́круціцца, -кручуся, -круцішся, -круціцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), з чаго. Адкруціўшыся, выпасці.
Шруба выкруцілася.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і вывіхнуцца (разм.).
Выкруцілася рука ў плячы.
3. Спрытна выслізнуць, вызваліцца.
В. з рук праціўніка.
4. перан. Выйсці з цяжкага становішча.
В. з бяды.
|| незак. выкру́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
вы́круціць, -кручу, -круціш, -круціць; -кручаны; зак., што.
1. з чаго. Выняць круцячы.
В. лямпачку.
2. Сціскаючы кручэннем, выдаліць ваду.
В. выпаласканую сарочку.
3. Тое, што і высвідраваць.
В. дрылём дзірку.
4. Вывіхнуць, вывернуць (разм.).
В. руку.
|| незак. выкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.
выкрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Той, хто выкрывае каго-, што-н.
В. агрэсараў.
В. недахопаў.
|| ж. выкрыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. выкрыва́льніцкі, -ая, -ае.
выкрыва́льны, -ая, -ае.
Які выкрывае каго-, што-н.; уласцівы выкрыванню.
В. фельетон.
Выкрывальная сіла.
|| наз. выкрыва́льнасць, -і, ж.