Verbum

вы́цадзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Цэдзячы, выліць.

В. піва з бочкі.

|| незак. выцэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́цверазіць, -ражу, -разіш, -разіць; -ражаны; зак., каго (што).

Зрабіць цвярозым.

|| незак. выцвеража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выцвярэ́жваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. вы́цверазіцца, -ражуся, -разішся, -разіцца; незак. выцвеража́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і выцвярэ́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. выцверажэ́нне, -я, н.

вы́цвілы, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы колер; вылінялы.

В. пінжак.

вы́цвісці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цвіце; зак.

Пазбавіцца яркасці афарбоўкі (ад часу, сонца і пад.).

Выцвілі шпалеры на сценах.

|| незак. выцвіта́ць, -а́е.

выцвярэ́знік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяльны пункт для выцверажэння.

П’яны трапіў у в.

вы́церабіць гл. церабіць.

вы́церпець, -плю, -піш, -піць; зак., што.

Цярпліва перанесці (боль, пакуты і пад.).

вы́церушыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Трасучы, высыпаць (што-н. дробнае, сыпкае).

В. зерне з коласа.

|| незак. выцяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́церці, вы́тру, вы́траш, вы́тра; вы́цер, -церла; вы́тры; -церты; зак.

1. каго-што. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

В. стол.

В. пот з ілба.

2. што. Вынасіць, вышмуляць.

В. локці ў касцюме.

|| незак. выціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. вы́церціся, вы́труся, вы́трашся, вы́трацца; вы́церся, -церлася; вы́трыся; незак. выціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

вы́церціся, вы́труся, вы́трашся, вы́трацца; вы́церся, -церлася; вы́трыся; зак.

1. гл. выцерці.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вынасіцца, знасіцца ад трэння.

Паліто выцерлася.

|| незак. выціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.