вы́залаціць гл. залаціць.
вызвале́нчы, -ая, -ае.
Які мае адносіны да палітычнага, сацыяльнага вызвалення.
Вызваленчая барацьба.
Нацыянальны в. рух.
вызвалі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.
Той, хто вызваліў ці вызваляе каго-, што-н. ад прыгнёту, уціску.
В. прыгнечаных.
|| ж. вызвалі́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. вызвалі́цельскі, -ая, -ае.
вы́зваліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.
1. Атрымаць свабоду, стаць свабодным.
В. з палону.
В. ад прыгнёту.
2. Пазбавіцца ад чаго-н., што сціскае, абмяжоўвае, ад непажаданага, шкоднага.
В. ад ношы.
В. з абдымкаў.
В. ад думак.
3. Стаць свабодным ад якіх-н. абавязкаў, спраў і пад.
В. ад работы.
В. ад загадвання.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ачысціцца, стаць пустым, незанятым.
Кватэра вызвалілася.
Месца вызвалілася.
|| незак. вызваля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. вызвале́нне, -я, н.
вы́зваліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак.
1. каго-што. Зрабіць свабодным.
В. арыштаваных.
2. што. Вярнуць назад (захопленае ворагам).
В. горад ад захопнікаў.
3. каго (што). Даць каму-н. магчымасць не рабіць чаго-н., пазбавіць ад чаго-н.; выратаваць ад чаго-н.
В. ад дзяжурства.
Вызвалены работнік (які выконвае грамадскія абавязкі з вызваленнем ад вытворчай работы). В. ад пакарання.
4. каго (што). Звольніць, зняць з работы.
В. ад займаемай пасады.
5. каго-што. Выслабаніць ад чаго-н. грувасткага, цяжкага і пад.
В. рукі.
6. што. Апаражніць, ачысціць.
В. месца для шафы.
В. кніжную паліцу.
В. нумар у гасцініцы (выехаць з яго).
|| незак. вызваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. вызвале́нне, -я, н.
вы́звацца, -завуся, -завешся, -завецца; -завіся; зак.
Добраахвотна згадзіцца выканаць што-н.
В. ісці ў разведку.
В. дапамагчы каму-н.
|| незак. вызыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
вы́зваць, -заву, -завеш, -заве; -заві; -званы; зак.
Тое, што і выклікаць.
|| незак. вызыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
вы́зверыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).
Моцна, пераходзячы на крык, накінуцца на каго-н. (з папрокамі, лаянкай і пад.) або паглядзець са злосцю на каго-н.
|| незак. вызвяра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
вызво́ньваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.
Званіць, звонам выконваць што-н.
Куранты вызвоньвалі поўнач.
|| зак. вы́званіць, -ню, -ніш, -ніць.
вы́здаравець, -ею, -ееш, -ее; зак.
Стаць зноў здаровым, паправіцца пасля хваробы.
|| незак. выздара́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выздараўле́нне, -я, н.