выкрыва́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выкрывае каго-, што-н.

В. агрэсараў.

В. недахопаў.

|| ж. выкрыва́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выкрыва́льніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)