Verbum

падла́зіць гл. падлезці.

падлако́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Ручка крэсла, на якую абапіраюцца локцем.

падлама́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́міцца; зак.

Зламацца ад якога-н. цяжару.

Сук падламаўся.

|| незак. падло́млівацца, -аецца.

падлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак.

1. што. Надламаць знізу.

П. ножку крэсла.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго-што. Пазбавіць сілы, волі.

Яе моцна падламала хвароба.

|| незак. падло́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

падла́сы, -ая, -ае.

3 белай поўсцю на жываце (звычайна пра масць каровы).

Пагнала падласую (наз.) у поле.

падла́шчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак., да каго.

Ліслівасцю дабіцца прыхільнасці, ласкі, падлабуніцца.

П. да бацькі.

|| незак. падла́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падле́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́з, -зла; -ле́зь; зак.

Залезці пад што-н.

П. пад стол.

|| незак. падла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.

падле́сак, -ску, мн. -скі, -скаў, м.

Кусты і маладыя дрэвы ў лесе, якія не дасягнулі вышыні асноўнага ляснога масіву.

|| прым. падле́сачны, -ая, -ае.

падле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Хлопчык або дзяўчынка ў пераходным ад дзяцінства да юнацтва ўзросце (пераважна ад 12 да 16 гадоў).

|| прым. падле́ткавы, -ая, -ае.

П. ўзрост.

падле́чвацца гл. падлячыцца.