Verbum

бада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Біць ілбом, калоць рагамі (пра жывёл).

|| зак. забада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| аднакр. бадану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і бадну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

бадзёры, -ая, -ае.

Поўны сіл, здароўя, энергіі.

Б. хлопец.

|| наз. бадзёрасць, -і, ж.

бадзёрыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

Імкнуцца захаваць бадзёрасць.

бадзёрыць, -ру, -рыш, -рыць; незак., каго-што і без дап.

Надаваць бадзёрасці.

Б. байцоў перад атакай.

Надвор’е бадзёрыла.

бадзя́га¹, -і, ДМ -дзя́зе, ж.

Прэснаводная губка, якая ў высушаным стане выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння рэўматызму.

Націрацца бадзягай.

бадзя́га², -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -дзя́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -дзя́г.

Бяздомны без пэўнага занятку чалавек.

Хадзіць бадзягам па свеце.

|| прым. бадзя́жніцкі, -ая, -ае і бадзя́жны, -ая, -ае.

Бадзяжніцкае жыццё.

Бадзяжны люд.

бадзя́жніцтва, -а, н.

Лад жыцця бадзягі².

бадзя́к, -у́, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з калючкамі на лісці і пурпуровымі кветкамі.

|| прым. бадзяко́вы, -ая, -ае.

бадзя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Весці бадзяжніцкае, без пэўнага занятку і прыстанішча жыццё.

Б. па свеце.

2. Марна траціць час, сланяючыся без справы.

Б. па вуліцы.

|| наз. бадзя́нне, -я, н.

бадлі́вы, -ая, -ае.

Які мае звычку бадацца.

Бадлівае цяля.

Бадлівай карове Бог рог не дае (прыказка).

|| наз. бадлі́васць, -і, ж.