Verbum

патрапа́ны, -ая, -ае.

Які страціў першапачатковы выгляд ад працяглага або неахайнага карыстання.

Патрапаная вопратка.

П. часопіс.

патрапа́цца гл. трапацца.

патрапа́ць гл. трапаць.

патра́піць, -плю, -піш, -піць; зак. (разм.).

1. у каго-што, на што. Папасці, пацэліць.

Не п. рукой у рукаў.

2. Апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.

Як ты сёння патрапіла аж у горад?

3. каму. Дагадзіць.

Яму цяжка п.

4. з інф. Змагчы, здолець зрабіць што-н.

Я не патрапіў дакладна адказаць ім.

|| незак. патрапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

патра́ціцца гл. траціцца.

патра́ціць гл. траціць.

патрашы́ць, -рашу́, -ро́шыш, -ро́шыць; -ро́шаны; незак., каго (што).

Вымаць вантробы.

П. курыцу.

П. сумкі (перан.: даставаць усё, што ў іх знаходзіцца; разм.).

|| зак. вы́патрашыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны.

патро́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́іцца; зак.

Павялічыцца, узмацніцца ўтрая.

Рады барацьбітоў патроіліся.

|| незак. патро́йвацца, -аецца.

патро́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Павялічыць, узмацніць утрая.

П. намаганні.

П. энергію.

|| незак. патро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. патро́йванне, -я, н.

патро́йны, -ая, -ае.

Які складаецца з трох частак, трайны.

П. канат.