Verbum

газалі́н, -у, м.

Вадкі прадукт перагонкі нафты; недаачышчаны бензін.

|| прым. газалі́навы, -ая, -ае.

газаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу¹, які праходзіць цераз газапраходную трубу.

|| прым. газаме́рны, -ая, -ае.

газано́сны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе прыродны газ¹ (у 1 знач.).

Г. пласт.

|| наз. газано́снасць, -і, ж.

газападо́бны, -ая, -ае.

Які мае фізічныя ўласцівасці газу¹ (у 1 знач.); падобны на газ¹ (у 1 знач.).

Газападобнае паліва.

|| наз. газападо́бнасць, -і, ж.

газаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Трубаправод для перадачы газу¹ (у 1 і 2 знач.) на адлегласць.

|| прым. газаправо́дны, -ая, -ае.

газасхо́вішча¹, -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Спецыяльнае памяшканне, дзе людзям можна схавацца ад атрутных газаў у час іх прымянення.

газасхо́вішча², -а, мн. -ы, -ішч і -аў, н.

Збудаванне для захавання газу¹ (у 1 і 2 знач.) і рэгулявання яго падачы.

газаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Тое, што і газавік.

|| прым. газаўшчы́цкі, -ая, -ае.

газе́ль¹, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Парнакапытная жывёліна падсямейства сапраўдных антылоп з доўгімі нагамі і рагамі лірападобнай формы.

|| прым. газе́лін, -а.

газе́ль², -і, ж.

Запазычаны з усходняй паэзіі від лірычнага верша, у якім рыфма першых двух радкоў паўтараецца ў кожным цотным радку, а няцотныя застаюцца без рыфмы.

|| прым. газе́льны, -ая, -ае.