алі́ўка, -і,
Плод алівы (у 1
||
алі́ўка, -і,
Плод алівы (у 1
||
алі́ўкавы
алкагалі́зм, -у,
1. Цяжкае хранічнае захворванне, якое выклікаецца злоўжываннем спіртнымі напіткамі, выяўляецца ў псіхічнай і фізічнай залежнасці ад алкаголю.
2. Тое, што і п’янства.
||
алкаго́лік, -а,
Чалавек, які хварэе на алкагалізм; п’яніца.
||
алкаго́ль, -ю,
1. Аднаатамны спірт (
2. Арганічныя злучэнні, у склад малекул якіх уваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду; спіртныя напіткі.
||
алма́з, -а і -у,
1. -у. Празрысты каштоўны камень, які сваім бляскам і цвёрдасцю перавышае ўсе іншыя мінералы; крыштальная кубічная мадыфікацыя самароднага чыстага вугляроду.
2. -а. Інструмент для рэзання шкла ў выглядзе вострага тонкага кавалка гэтага каменя, устаўленага ў ручку; шкларэз.
||
ало́вак, ало́ўка,
Прылада для пісьма, малявання, чарчэння — тонкая палачка графіту або сухой фарбы ў драўлянай, пластыкавай, металічнай і
||
алта́йцы, -аў,
Карэннае насельніцтва Рэспублікі Алтай (у складзе Расійскай Федэрацыі).
||
||
алта́р, -а́,
1. Усходняя, узвышаная частка хрысціянскага храма (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнага памяшкання іканастасам).
2. Даўней: месца, на якое ўскладаліся ахвярапрынашэнні.
Прынесці (сваё жыццё) на алтар бацькаўшчыны — ахвяраваць сваім жыццём у імя Радзімы (
||
алфаві́т, -а,
1. Сукупнасць літар дадзенай сістэмы пісьма, размешчаных ва ўстаноўленым парадку.
2. Парадак літар, прыняты ў азбуцы.
3. чаго. Указальнік, пералік чаго
||