упача́тку, прысл.
Спярша, спачатку.
У. былі адны перажыванні.
упая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што ў што.
Урабіць, уставіць паяннем.
|| незак. упа́йваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. упа́йка, -і, ДМ -йцы, ж. і упа́йванне, -я, н.
уперава́лку, прысл. (разм.).
Перавальваючыся, пахістваючыся на хаду (пра паходку), уразвалку.
уперагі́б, прысл. (разм.).
Сагнуўшыся вельмі нізка.
Згінацца ў.
упе́рад.
1. прысл. У напрамку перад сабой, у напрамку паступальнага руху.
Зрабіць два крокі ў.
У., да новых перамог!
Рухаць навуку ў. (перан.). Крок у. (перан.: поспех у чым-н.).
2. прысл. Спярша, раней, раней за каго-, што-н.; некалі, даўней.
У. падумай, а потым гавары.
Ён управіўся з заданнем у. за мяне.
Тут у. было зусім па-іншаму.
3. прысл. У лік будучага, авансам.
Узяць грошы за месяц у.
4. прыназ. з Р. Раней за каго-н.
Не лезь у. бацькі ў пекла (прымаўка пра непатрэбную паспешлівасць).
упе́радзе, прысл.
1. (таксама прыназ. з Р). На якой-н. адлегласці перад кім-, чым-н.
Ісці ў.
Ісці ў. ўсіх.
2. У будучым.
У дзяцей усё ў.
упераме́жку, прысл.
Папераменна чаргуючыся, перамяжоўваючыся.
упераме́шку, прысл. (разм.).
У перамяшаным выглядзе, у беспарадку.
Елкі раслі ў. з лісцёвымі дрэвамі.