Verbum

палацёрны, -ая, -ае.

1. гл. палацёр.

2. Які мае адносіны да працы палацёра, да націрання падлогі.

Палацёрныя работы.

Палацёрная шчотка.

пала́ці, -яў (уст.).

Тое, што і палаткі.

пала́ціць гл. лаціць.

пала́ць¹, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Гарэць яркім полымем.

Палаюць дровы ў печы.

2. перан. Станавіцца чырвоным, гарачым ад прыліву крыві.

Твар палаў.

3. перан., чым. Быць ахопленым якім-н. пачуццём, быць узбуджаным.

П. каханнем да каго-н.

пала́ць² гл. апалаць.

па́лачка гл. палка.

палачкападо́бны, -ая, -ае (спец.).

Які па форме нагадвае палачку, кароткую рыску.

Палачкападобныя бактэрыі.

па́лачны гл. палка.

пала́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Халодная ручная зброя з доўгім прамым клінком.

|| прым. пала́шны, -ая, -ае.

пала́яцца гл. лаяцца.