аліга́рхія, -і,
1. У старажытнасці і ў Сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.
2. Эканамічнае і палітычнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.
||
аліга́рхія, -і,
1. У старажытнасці і ў Сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.
2. Эканамічнае і палітычнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.
||
аліга́тар, -а,
Тупарылы кракадзіл, распаўсюджаны ў Паўночнай Амерыцы і Паўднёвым Кітаі.
алізары́н, -у,
Фарбавальнае рэчыва, якое вырабляецца з карэння марэны або з мінералаў і
||
алілу́я,
Вітанне, адрасаванае Богу, хвалебны малітоўны выгук у набажэнствах іўдзейскай і хрысціянскай рэлігій.
аліме́нтшчык, -а,
Той, хто плаціць аліменты.
аліме́нты, -аў.
Матэрыяльныя сродкі (грошы), якія выплочваюцца ў адпаведнасці з пастановай суда на ўтрыманне непрацаздольных дзяцей або бацькоў асобамі, што звязаны з імі адносінамі роднасці.
||
алі́мп, -а,
1. (з вялікай літары). У старажытнагрэчаскай міфалогіі: гара, дзе знаходзіліся багі; зборышча багоў.
2.
||
алімпі́ец, -пійца,
1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: бог, жыхар Алімпа.
2. Спартсмен — удзельнік Алімпійскіх гульняў.
алімпі́йскі, -ая, -ае;
Алімпійскія гульні — усенародныя гульні ў Старажытнай Грэцыі ў гонар бога Зеўса, якія наладжваліся адзін раз у 4 гады паблізу Алімпіі, а таксама сучасныя міжнародныя спаборніцтвы па ўсіх асноўных відах спорту.
Алімпійскі спакой — велічны, непарушны, поўны спакой.
алімпія́да, -ы,
1. У Старажытнай Грэцыі: прамежак у 4 гады паміж алімпійскімі гульнямі, які служыў адзінкай летазлічэння.
2. Міжнародныя спартыўныя спаборніцтвы, якія на ўзор старажытнагрэчаскіх алімпійскіх гульняў праводзяцца раз у чатыры гады.
3. Спаборніцтвы навучэнцаў у вызначаных галінах ведаў.
||