Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні
абвгдеёжзіклмнопрстуфхцчшэюя-
авклмнопртухчыэ-
бвгйклмнпрстўфхцш

шаляні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц, м. і ж.

1. Безразважны чалавек, дзівак.

2. Дураслівы, свавольны чалавек.

шалясце́ць, -ляшчу́, -лясці́ш, -лясці́ць; -лясці́м, -лесціце́, -лясця́ць; -лясці́; незак.

Тое, што і шапацець.

Шалясціць лісце на дрэвах.

|| наз. шалясце́нне, -я, н.