Verbum

паштаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Паштовы работнік.

паштальён, -а, мн. -ы, -аў, м.

Разносчык пошты, карэспандэнцыі па адрасах.

|| ж. паштальёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).

|| прым. паштальёнскі, -ая, -ае.

пашта́мт, -а, М -мце, мн. -ы, -аў, м.

Галоўная паштовая ўстанова горада.

|| прым. пашта́мцкі, -ая, -ае.

паштма́йстар, -тра, мн. -тры, -траў, м. (уст.).

Кіраўнік паштовай канторы.

|| прым. паштма́йстарскі, -ая, -ае.

пашто́вы гл. пошта.

пашто́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -то́вак, ж.

1. Спецыяльная паштовая картка для адкрытага пісьма.

2. Картка такога фармату з якім-н. малюнкам.

Калекцыя паштовак.

пашту́чны, -ая, -ае.

Які вылічваецца за кожную штуку; які выпускаецца асобнымі прадметамі, штукамі.

Паштучная аплата.

Прадаваць папяросы паштучна (прысл.).

паштэ́т, -у, М -тэ́це, м.

Страва з мясных, рыбных і інш. прадуктаў, працёртых да пастападобнага стану.

|| прым. паштэ́тны, -ая, -ае.

пашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што і чаго.

Правесці некаторы час у пошуках (да 1 знач.), заняцца пошукамі (у 1 знач.).

П. сабе замену.

па́шча, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Рот звера, рыбы.

Ашчэрыць пашчу.