Verbum

бабу́ля, -і, мн. -і, -бу́ль, ж.

Ласк. да баба¹ (у 1 і 2 знач.).

|| памянш.-ласк. бабу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.; прым. бабу́льчын, -а.

Б. чапец.

бабы́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (разм.).

Бессямейны адзінокі чалавек.

Векаваць бабылём.

|| ж. бабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак і бабы́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.

|| прым. бабы́льскі, -ая, -ае.

Бабыльскае жыццё.

баваўна... (гл. бавоўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «бавоўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: баваўнаводства, баваўнаводчы, баваўназдача, баваўнасейны.

баваўнаво́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне баваўнаводства.

баваўнаво́дства, -а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем бавоўны.

|| прым. баваўнаво́дчы, -ая, -ае.

Б. раён.

баваўня́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Тканіна з баваўнянай пражы.

ба́віцца, ба́ўлюся, ба́вішся, ба́віцца; незак. (разм.).

1. Затрымлівацца дзе-н.

Б. ў суседкі.

2. Праводзіць дзе-н. час, гуляць, забаўляцца.

Б. на рэчцы.

ба́віць, ба́ўлю, ба́віш, ба́віць; незак. (разм.).

1. што. Бескарысна праводзіць час.

Б. вечары за картамі.

2. каго-што. Весяліць, забаўляць.

Б. дзіця.

|| наз. ба́венне, -я, н.

баво́ўна, -ы, ж.

1. Тое, што і бавоўнік.

Белыя воблакі бавоўны.

2. Ватападобнае валакно, якое ідзе на выраб пражы, цэлюлозы і пад.

|| прым. баваўня́ны, -ая, -ае і баво́ўнавы, -ая, -ае.

Баваўняныя тканіны.

Бавоўнавы алей.

бавоўна... (а таксама баваўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. бавоўна, напр.: бавоўнанарыхтоўка, бавоўнаперавозка, бавоўнасаджалка.