ана́фема, -ы, ж.
Пракляцце, адлучэнне ад царквы; часам ужыв. як лаянка.
Абвяшчаць анафему.
Прэч адсюль, а.!
анахрані́зм, -у, м. (кніжн.).
1. Перажытак мінулага.
2. Памылковае аднясенне з’яў, падзей адной эпохі да другой; хранічная недакладнасць.
|| прым. анахрані́чны, -ая, -ае; наз. анахрані́чнасць, -і, ж.